Wat is het? Bij lipofilling wordt
vetweefsel aangebracht onder de huid
om contouren van de huid 'op te
vullen' of om rimpels weg te werken.
De officiele benaming van de
behandeling is 'autologe
vettransplantatie'. Het vetweefsel
wordt verwijderd van een deel van
het eigen lichaam waar het vet
minder gewenst is. Omdat het
lichaamseigen vet betreft is er geen
risico op afstoting.
Voor wie
is lipofilling geschikt?
Vettransplantatie wordt vooral in
het gelaat toegepast. In zijn
algemeenheid geldt dat lipofilling
wordt toegepast op plaatsen waar
niet te veel beweging van het
weefsel plaatsvindt omdat door
beweging het vet eerder kan worden
afgebroken. Om deze reden wordt
lipofilling van bijvoorbeeld de
lippen niet aangeraden.
Bekende indicaties voor de
behandeling zijn:
acne-littekens (niet
álle typen acnelittekens zijn
geschikt hiervoor)
diepe gelaatsplooien
(bijvoorbeeld tussen de neus en
de mond)
bij bepaalde zeldzame
aandoening waarbij asymmetrie
van het gelaat ontstaat
(hemifaciale atrofie)
opheffen van door
geneesmiddelen veroorzaakt
verlies van vetweefsel in het
gelaat (bij HIV-patienten met
HAART-therapie)
Soms wordt lipofilling
ook wel toegepast om
'vermagering' van de handen op
te heffen.
Hoe
wordt de behandeling uitgevoerd?
1.
eerst wordt het donorvet geoogst:
onder lokale verdoving wordt via een
spuit of slangetje vetweefsel
opgezogen
2. het vetweefsel wordt gezuiverd
3. het gepurificeerde vetweefsel wordt
geïnjecteerd op de gewenste locatie.
Wat zijn
de resultaten?
Direct na de behandeling is er sprake
van roodheid en zwelling van het
getransplanteerde gebied. Deze
zwelling neemt geleidelijk af in de
dagen na de ingreep.
Een belangrijk deel van het ingespoten
vet zal in de maanden na de
transplantatie weer verdwijnen.
Aangenomen wordt dat dit gemiddeld
65-70% van het oorspronkelijk
getransplanteerde vetvolume is. Het is
dus pas na enkele maanden mogelijk om
het gestabiliseerde resultaat te
beoordelen. De resultaten zijn ook
sterk afhankelijk van de gebruikte
techniek.
In veel gevallen zijn meerdere
behandelsessies nodig om een resultaat
te behalen dat tot tevredenheid stemt.
Wat zijn
de risico's?
soms treedt een verdichting van het
getransplanteerde vet op waardoor een
hard klompje onder de huid ontstaat.
Verlittekening van de huid en het
onderhuidse bindweefsel komt soms
voor. Ook infecties zijn niet geheel
uitgesloten. Bij het injecteren kunnen
bloedvaatjes en zenuwen beschadigd
raken.