Synoniem: complex regionaal pijnsyndroom (CRPS), Sudeckse dystrofie

Hoe ontstaat het?
Het is onduidelijk hoe de dystrofie precies ontstaat na de beschadiging van het weefsel. Er wordt wel gespeculeerd dat bepaalde factoren zoals druk op het weefsel door bijvoorbeeld een gipsverband de dystrofie kan uitlokken, maar zeker is dat niet. Aangetoond is wel dat mensen die dystrofie ontwikkelden in 67% van de gevallen tijdens het dragen van het gips klachten aangaven over dat gips, terwijl dit maar bij 18% het geval was bij mensen die later geen dystrofie ontwikkelden. Dit bewijst echter nog niet dat gips de veroorzaker is van de dystrofie, immers, door vochtophoping (oedeem) ten gevolge van de beginnende dystrofie kan een gips ook minder prettig gaan zitten...
Wel staat vast dat jaarlijks vele duizenden mensen posttraumatische dystrofie ontwikkelen. Geschat wordt dat het in Nederland ongeveer 10.000 mensen per jaar treft.

Wat zijn de verschijnselen?

De klachten beginnen vaak met pijn die al vrij snel na het trauma of de operatie begint. Verschijnselen die kunnen optreden (maar niet altijd hoeven op te treden) zijn zwelling van het aangedane lichaamsdeel en temperatuursverschillen tussen de normale huid en de huid in het door dystrofie aangedane gebied. Wanneer de temperatuur van het dystrofiegebied warmer is dan de rest van de huid noemt men dat warme dystrofie; wanneer de temperatuur juist lager is heet dit koude dystrofie.
Andere huidverschijnselen bij dystrofie kunnen zijn:

• verkleuring van de huid: roder, blauwer of juist bleker
• veranderd gevoel bij aanraking van de huid (dysaesthesie)
• afwijking van de nagelgroei (vaak versnelling van de nagelgroei)
• meer haargroei (met vaak dikkere haren) in het aangedane gebied
• afwijking van de zweetproductie (vaak toename)
  

Hoe wordt het behandeld?
De behandeling is sterk afhankelijk van de individuele situatie. De richtlijn (2006) stelt: ' de sleutel tot herstel bij CRPS-1 lijkt te zijn gelegen in gedoseerd bewegen en het weer leren inschakelen van de aangedane extremiteit in het dagelijks functioneren'. Fysiotherapeutische behandeling wordt daarom vrijwel altijd voorgeschreven. Ook ergotherapie kan soms nuttig zijn. Overleg met uw behandelend arts (orthopeed, neuroloog of anesthesioloog) wat in uw situatie het meest aangewezen is. Ook goede pijnbestrijding is van groot belang.

Wat zijn de vooruitzichten?
Geschat wordt dat 80-90% van de mensen die dystrofie ontwikkelen uiteindelijk weer (vrijwel) volledig genezen. Overigens kan in de tijd daarna toch nog wel eens een terugval ontstaan: er is dan sprake van hernieuwde verschijnselen van dystrofie.
Bij ca. 10% van de mensen blijft uiteindelijk een restprobleem bestaan dat soms bijzonder invaliderend kan zijn.