Wat is
het?
Urticariële
vasculitis
is een vorm van vasculitis
(bloedvat-ontsteking) van de huid
die ook kenmerken heeft van
urticaria (ook wel galbulten of
netelroos genoemd).
Wat
is het verschil tussen urticaria
en urticariële vasculitis?
Urticaria zijn sterk jeukende
huidafwijkingen die binnen een
etmaal komen en gaan. Dit patroon
kan zich lange tijd dagelijks
herhalen: maar kenmerkend is dat de
plekken elke dag opnieuw (vrijwel)
uitdoven.
Bij urticariële vasculitis vervagen
de huidafwijkingen niet
elke dag maar blijven zij
voortdurend aanwezig. Ook zijn de
klachten verschillend van aard:
urticaria jeuken vooral, bij
urticariële vasculitis staat meestal
al een branderige pijn op de
voorgrond.
Hoe
ziet het eruit?
Zoals gezegd hebben de
huidafwijkingen van urticariële
vasculitis veel weg van galbulten
maar blijven zij juist lange tijd
achtereen aanwezig. Verder is het
centrum van de afwijkingen vaak iets
donker gekleurd. Soms zijn ook
kleine rood-paarse bloedinkjes
(petechiën) in de
plekken zichtbaar.
In ernstige gevallen kunnen ook
andere verschijnselen optreden zoals
buikpijn, gewrichtspijnen en
angio-oedeem.
Wat is de
oorzaak van urticariële vasculitis?
De oorzaak van urticariële
vasculitis is nog niet bekend. Wel
is de aandoening geassocieerd met
bepaalde aandoeningen zoals bepaalde
virusziekten (o.a. hepatitis B en C,
Epstein Barr virus), leukemie en
andere vormen van kanker en sommige
autoimmuunziekten zoals lupus
erythematosus. Ook het gebruik van
sommige medicijnen (zoals ACE
remmers) wordt met het ontstaan van
urticariële
vasculitis in verband gebracht.
Opgemerkt moet worden dat in het
merendeel van de gevallen van
urticariële
vasculitis in het geheel geen
geassocieerde problemen gevonden
worden.
Wie
krijgt het?
Hoewel urticariële
vasculitis op elke leeftijd kan
voorkomen wordt het toch vooral
gezien bij personen van middelbare
leeftijd. Bij vrouwen komt de
aandoening 2x vaker voor dan bij
mannen.
Hoe wordt
de diagnose gesteld?
De diagnose kan meestal op basis van
de kenmerkende ziekteverschijnselen
worden gesteld. Toch zal de
dermatoloog in de meeste gevallen
een biopt afnemen om de diagnose met
zekerheid te stellen. Ook wordt een
screenend laboratorium-onderzoek
gedaan om eventuele geassocieerde
aandoeningen op te sporen. Een van
deze bepalingen betreft het
complement in het bloed: vooral bij
ernstiger vormen van urticariële
vasculitis is dit nog wel eens
verlaagd. Ook is er bij deze zgn. hypocomplementemische
urticariële
vasculitis vaker sprake van
een geassocieerd onderliggend
medisch probleem.
Hoe
wordt het behandeld?
In de meeste gevallen geneest
urticariële
vasculitis spontaan binnen enkele
weken tot maanden en bestaat de
behandeling uit het onderdrukken van
de klachten. Meestal lukt dit met
antihistaminica, NSAID's en lokale
corticosteroid creme. In hardnekkige
gevallen kan het nodig zijn om ook
met systemische medicijnen (zoals
bijvoorbeeld prednison) de
vasculitis te onderdrukken. Wanneer
de urticariele vasculitis langdurig
aanwezig blijft zal de dermatoloog
de laboratorium-onderzoeken herhalen
en eventueel uitbreiden.
|
|
|
|