|
|
Mastocytose |
een informatiefolder van Uw
dermatoloog
|
Wat is het?
Cutane
mastocytose is een huidaandoening waarbij
teveel cellen met ontstekingsbevorderende stoffen
(mestcellen) in de huid aanwezig zijn. De aandoening
gaat meestal gepaard met veel jeuk.
Hoe
ziet
het eruit?
|
|
urticaria
pigmentosa |
teleangiectasia
macularis
eruptiva perstans |
|
|
mastocytoom |
Er bestaan verschillende soorten mastocytose:
- urticaria
pigmentosa
- komt
het meeste voor, bij kinderen en volwassenen.
- bruine
vlekjes
verspreid
over het lichaam die rood worden en zwellen als
er over gewreven wordt.
- mastocytoom
- zeldzamer,
komt
vooral
bij jonge kinderen voor
- een
bobbel van enkele centimeters groot, geelbruin
tot rood gekleurd
- wordt
bij wrijven rood en gaat zwellen en jeuken.
- teleangiectasia
macularis
eruptiva perstans
- talloze
bruine
vlekjes,
vooral op de romp (lijken wel iets op sproeten)
- diffuse
cutane mastocytose
- problemen
zijn
verspreid
over grotere huidgebieden
- de
huid is soms iets geel-rood verkleurd en kan er
'pasteus' uitzien.
- systemische
mastocytose
- zeldzame
aandoening
- ophoping
van
mestcellen
in andere organen (beenmerg, darmen, longen etc.
- grotere
kans
om ernstige symptomen zoals hoofdpijn en
flauwvallen
Mastocytose bij kinderen
Zoals al
duidelijk is geworden uit bovengenoemd schema komt
mastocytose ook bij kinderen voor. Bij hen is de
aandoening meestal aanwezig vanaf de geboorte of
vlak daarna. Bij kinderen gaat in bijna alle
gevallen de aandoening vanzelf weer over. Het komt
maar zelden voor dat er ook in andere organen zoals
het beenmerg of de lever teveel mestcellen zitten,
en het is dan ook niet nodig om daar uitgebreid
onderzoek naar te doen.
Wat zijn mestcellen?
Mestcellen
komen overal in de huid voor. Zij zijn gevuld met
ontstekingsbevorderende stoffen, zoals histamine.
Histamine uit mestcellen is ook verantwoordelijk
voor het ontstaan van galbulten. In het
afweersysteem heeft histamine ondermeer de taak om
bij een infectie ervoor te zorgen dat de bloedvaten
ter plekke wijd open gaan staan zodat de andere
cellen van het afweersysteem makkelijker naar de
infectiehaard kunnen komen.
Wanneer er
een teveel aan mestcellen in de huid bestaat, zoals
bij mastocytose het geval is, kan de
bloedvatverwijding in de huid optreden terwijl dat
niet nodig is. Dit gaat ook gepaard met jeuk.
Bij een systemische
mastocytose (dus ophoping van mestcellen in
andere organen) kan er soms zeer veel histamine in
de bloedbaan worden losgelaten waardoor een algemene
verwijding van de bloedvaten in het lichaam
optreedt. Dit kan leiden tot 'opvliegers', hoofdpijn
of duizeligheid, buikklachten en in zeldzame
situaties ook tot flauwvallen.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Vaak kan de
dermatoloog de diagnose al op het oog stellen. Toch
wordt vaak een klein stukje huidweefsel afgenomen en
voor nader onderzoek opgestuurd naar de patholoog.
Vooral bij volwassenen die mastocytose ontwikkelen
wordt vaak bloed- en urineonderzoek gedaan. In een
enkel geval is onderzoek van het beenmerg nodig.
Hoe wordt het behandeld?
De klachten
van jeuk en roodheid kunnen worden behandeld met
antihistaminica.
Verder is het
zinvol om bepaalde medicijnen en voedingsmiddelen te
vermijden waarvan bekend is dat het de mestcellen kan
stimuleren om de histamine los te laten. Belangrijk
zijn voorals morfine, codeine en de zogenaamde NSAID's
zoals aspirine, diclofenac en ibuprofen. Alcohol dient
om dezelfde reden vermeden te worden.
Geef aan elke
behandelend arts door dat u mastocytose heeft, zodat
hij/zij hiermee rekening kan houden bij het
voorschrijven van medicijnen.
|
|